29 juni

Vanochtend nogal even bezig geweest om alle spullen die we door de hele kamer hadden gehangen om te drogen, weer op zijn plek te krijgen. Maar toch redelijk op tijd op de fiets, met de zon, de wolken, een heerlijke temperatuur en veel zin om weer verder te trekken.
Mantova was niet echt een mooie stad, al zal dit ook wel komen doordat we in de stromende regen aankwamen. Vanochtend zag het er iets vriendelijker uit. Eerst een fietsenwinkel opgezocht, gezien Jos zijn reserve buiten en binnenband in gebruik heeft genomen. Op de achterband van Jos zijn fiets was het profiel bijna weg, zal wel door het gewicht van de bobyak komen. De winkel al snel gevonden we konden weer starten. We wilden vandaag de povlakte over, dit begon met een fietspad waar ook een verhard alternatief voor bestond. Bij slecht weer kon men dat beter nemen.wij getraind als we zijn door de survival van gisteren, toch de onverharde variant gekozen. Nou het was te doen, erg veel modder maar daar kwamen we redelijk goed door. Toen we weer op een verhard fietspad reden zei ik nog tegen Jos " als er zo maar geen boom over de pad ligt zoals gisteren!" Nou jullie raden het al, enkele kilometers verder een grote boom versperde het hele pad. Aan de ene kant water, aan de andere kant een steil talud van 2 meter diep waar een akker onderin lag. Een fiets dat was wel te doen, mara Jos zijn fiets met de bobyak dta ging ons niet lukken!! En alsof het zo moest zijn komt er op dta moment een man aangelopen met zijn hondje en een wielrenner vanaf de andere kant, echt we zien ooit kilometers niemand op de fietspaden. Hij hielp eerst de wielrenner, daarna met zijn vieren onze spullen over het schuine talud voorbij de boom. Alles lost zich vanzelf op