Dag 7
Door: Jos en anja
Blijf op de hoogte en volg Anja en Jos
14 Juni 2017 | Duitsland, Trippstadt
Na gisterenavond rond de klok van 22.00 uur beide als een blok in slaap te zijn gevallen zaten we vanochtend om 7.00 uur aan het ontbijt. Om 8.15 op de fiets voor de nieuwe etappe. De eerste dagen hebben we met vierkante wielen gereden maar gelukkig worden ze steeds ronder. Na de eerste dagen rond de 60 km te fietsen, gisteren 85 hebben we er vandaag 95 op zitten. In een dorp waar we doorheen fietstenzat op bijna elk huis en paal een ooievaarsnest. Waar je ook keek ooievaars. Veel van de dorpen lijken uitgestorven, letterlijk en figuurlijk. Er is een leegloop in de dorpen. Huizen vervallen tot ruïnes daartussen nog enkele bewoonde huizen waar over het algemeen ouderen wonen.
De klimmetjes blijven zwaar, maar steeds beter te doen. Ook deze tocht weinig kans op een kop koffie onderweg, gelukkig weer erg lieve mensen die onze bidonnen vulden en ons een kopje koffie aanboden. Natuurlijk hadden we de wind weer vol op onze snotterd( zoals je ziet leer ik steeds meer wielertermen). Ook dachten we een vlakke route te nemen langs het kanaal, dit ging prima tot we na 70 km de bocht om gingen en het fietspad ophield. Hier hadden ze een mooie loopbrug over het water met een gootje voor de fiets gemaakt. Ten eerst ging dit niet met de bobyak, maar ook de brug was erg hoog, en wij beiden het Spaans benauwd kregen van de trap / brug. Gelukkig stond hier een echtpaar met een Garmin die het wel deed, en hij vertelde ons dat er een stukje terug door het bos een paadje liep naar het volgende dorp waar een brug was. Daar bleek de weg opengebroken waardoor we er met de fiets niet door konden. Weer terug waar twee heren de GR 5 route ( wandeltocht van Pieterburen naar Nice) deze tocht aan het nalopen waren betreffende het bewegwijzeren. Zij vertelden ons dat we de route gewoon konden volgen om in het dorp te komen waar we moesten zijn. Iedereen vriendelijk en behulpzaam. In Lorquin kwamen we zomaar een supermarkt tegen waar we maar meteen ons avondeten hebben ingeslagen. Dit dorp ligt aan het begin van de col du conon, de camping die we voor ogen hadden lag halverwege op de berg. Dus fietste jos met onze bagage en de boodschappen. Het leek wel een SRV wagen
De klimmetjes blijven zwaar, maar steeds beter te doen. Ook deze tocht weinig kans op een kop koffie onderweg, gelukkig weer erg lieve mensen die onze bidonnen vulden en ons een kopje koffie aanboden. Natuurlijk hadden we de wind weer vol op onze snotterd( zoals je ziet leer ik steeds meer wielertermen). Ook dachten we een vlakke route te nemen langs het kanaal, dit ging prima tot we na 70 km de bocht om gingen en het fietspad ophield. Hier hadden ze een mooie loopbrug over het water met een gootje voor de fiets gemaakt. Ten eerst ging dit niet met de bobyak, maar ook de brug was erg hoog, en wij beiden het Spaans benauwd kregen van de trap / brug. Gelukkig stond hier een echtpaar met een Garmin die het wel deed, en hij vertelde ons dat er een stukje terug door het bos een paadje liep naar het volgende dorp waar een brug was. Daar bleek de weg opengebroken waardoor we er met de fiets niet door konden. Weer terug waar twee heren de GR 5 route ( wandeltocht van Pieterburen naar Nice) deze tocht aan het nalopen waren betreffende het bewegwijzeren. Zij vertelden ons dat we de route gewoon konden volgen om in het dorp te komen waar we moesten zijn. Iedereen vriendelijk en behulpzaam. In Lorquin kwamen we zomaar een supermarkt tegen waar we maar meteen ons avondeten hebben ingeslagen. Dit dorp ligt aan het begin van de col du conon, de camping die we voor ogen hadden lag halverwege op de berg. Dus fietste jos met onze bagage en de boodschappen. Het leek wel een SRV wagen
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
